شب یلدای من امسال عجب یلدایست
ای خدا شکر، نگارم به برم مهمانیست

نشود کاش سحر ،خواب بماند خورشید
چه قدر خلوت ما دوتا به شب عرفانیست

ناز چشمان خمارت، بکشم تا خود صبح
عشوه بازی نگاهت ،چه قدر رویایست

میزنم نقش به آن ، خال لبت آهسته
بوسه از غنچه گرفتن ،آخر زیبایست

لب زلبها وا نکن ،هم صحبت هم با نگاه
حرفها با چشمها ، گفته شود پیمانیست

شاعران شعر بگویند، به آن حسن جمال
بی تو چشمان همه ،شاعرکان بارانیست

من که پاییزم تو هم ،گویی ز پاییز آمدی
چقدر یخ زدن ثانیه های من وتو تکراریست

جواد الماسی